اختلالات روانپزشکی, اختلالات شخصیت

اختلال شخصیت وابسته (DPD)

اختلال شخصیت وابسته (DPD)

🔹 تعریف ساده و عمومی

اختلال شخصیت وابسته نوعی اختلال شخصیتی است که با نیاز شدید و مداوم به مراقبت شدن از سوی دیگران مشخص می‌شود. افراد مبتلا به این اختلال معمولاً وابستگی افراطی به دیگران دارند و برای گرفتن تصمیمات مهم یا حتی کوچک، به تأیید و حمایت دیگران متکی هستند. ترس از ترک شدن و ناتوانی در عمل به تنهایی، از ویژگی‌های بارز این اختلال است.

 

 

🔹 ملاک‌های تشخیصی طبق DSM-5

برای تشخیص DPD، باید الگوی فراگیر و مفرط نیاز به مراقبت وجود داشته باشد که منجر به رفتار وابسته و ترس از جدایی شود و از اوایل بزرگسالی در زمینه‌های مختلف دیده شود. حداقل پنج مورد از موارد زیر لازم است:

 

  1. ناتوانی در تصمیم‌گیری روزمره بدون مشورت و تأیید دیگران
  2. نیاز به واگذاری مسئولیت‌های مهم به دیگران
  3. دشواری در ابراز مخالفت به دلیل ترس از دست دادن حمایت یا تأیید
  4. ناتوانی در شروع یا انجام پروژه‌ها به تنهایی
  5. تمایل به انجام کارهایی ناخوشایند برای جلب حمایت دیگران
  6. احساس ناتوانی یا بی‌کمکی هنگام تنهایی
  7. جستجوی فوری رابطه جدید به عنوان منبع حمایت، پس از پایان یک رابطه
  8. اشتغال ذهنی مفرط با ترس از ترک شدن یا بی‌یاور ماندن

 

🔹 علائم شایع

  • وابستگی عاطفی و تصمیم‌گیری مداوم با مشورت دیگران
  • ترس از تنهایی یا طرد شدن
  • نیاز به تأیید دائمی از اطرافیان
  • اجتناب از مسئولیت‌های فردی
  • اعتمادبه‌نفس پایین و احساس ناتوانی

🔹 علل و عوامل خطر

  1. ژنتیک: پیش‌زمینه ارثی ویژگی‌های شخصیتی خاص
  2. محیط خانوادگی: تربیت بیش‌حمایتی یا کنترل‌گر
  3. تجارب کودکی: تجربه طرد یا از دست دادن یکی از والدین
  4. سبک دلبستگی ناایمن: وابستگی افراطی به مراقبین اولیه

 

🔹 تأثیر بر زندگی روزمره

این اختلال باعث می‌شود فرد نتواند به طور مستقل زندگی کند یا مسئولیت‌های شخصی و شغلی را بر عهده بگیرد. روابط این افراد معمولاً یک‌طرفه و وابسته است و خطر سوءاستفاده عاطفی یا حتی مالی از آن‌ها بالاست.

 

 

🔹 توصیه‌هایی برای اطرافیان

  • استقلال فرد را تشویق کنید و به او فرصت تصمیم‌گیری بدهید
  • از تقویت وابستگی افراطی پرهیز کنید
  • مرزهای سالم در رابطه ایجاد کنید
  • او را به شرکت در جلسات درمانی ترغیب کنید

 

 

🔹 جمع‌بندی

اختلال شخصیت وابسته می‌تواند کیفیت زندگی فرد را به شدت کاهش دهد و او را در معرض روابط ناسالم قرار دهد. اما با درمان روان‌شناختی هدفمند و حمایت مناسب، فرد می‌تواند اعتمادبه‌نفس و توانایی‌های مستقل خود را بازیابی کرده و روابط سالم‌تری برقرار کند.

 

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *


The reCAPTCHA verification period has expired. Please reload the page.