اختلال شخصیت ضد اجتماعی (ASPD)

اختلال شخصیت ضد اجتماعی (ASPD)
🔹 تعریف ساده و عمومی
اختلال شخصیت ضد اجتماعی نوعی اختلال شخصیتی است که با بیتوجهی پایدار به حقوق دیگران، بیاحترامی به قوانین، و رفتارهای تکانشی یا پرخطر مشخص میشود.
افراد مبتلا معمولاً از کودکی یا نوجوانی الگوهای رفتاری مشکلساز دارند، مانند دروغگویی مکرر، خشونت، بیمسئولیتی، و بیتفاوتی نسبت به پیامدهای کارهایشان. این اختلال اغلب با اختلال سلوک در کودکی آغاز میشود و در بزرگسالی ادامه مییابد.
🔹 ملاکهای تشخیصی طبق DSM-5
برای تشخیص ASPD، باید الگوی پایدار بیتوجهی و نقض حقوق دیگران از سن ۱۵ سالگی وجود داشته باشد، همراه با حداقل سه مورد از موارد زیر:
- ناتوانی در تبعیت از هنجارهای اجتماعی و قوانین
- فریبکاری و دروغگویی مکرر
- تکانشگری یا ناتوانی در برنامهریزی آینده
- تحریکپذیری و پرخاشگری (دعوا یا حملات مکرر)
- بیملاحظهگی نسبت به ایمنی خود یا دیگران
- بیمسئولیتی مداوم (ناتوانی در حفظ شغل یا انجام تعهدات مالی)
- فقدان پشیمانی یا ندامت نسبت به آسیب واردشده به دیگران
شرط دیگر این است که فرد حداقل ۱۸ سال داشته باشد و پیش از ۱۵ سالگی علائم اختلال سلوک را نشان داده باشد.
🔹 علائم شایع
- نقض مداوم قوانین و هنجارهای اجتماعی
- رفتار پرخاشگرانه یا خشونتآمیز
- دروغگویی یا دستکاری دیگران برای منافع شخصی
- ناتوانی در حفظ روابط پایدار
- بیتفاوتی به آسیب واردشده به دیگران
- مشکلات قانونی مکرر
🔹 علل و عوامل خطر
- ژنتیک: سابقه خانوادگی اختلالات ضد اجتماعی یا سوءمصرف مواد
- محیط: رشد در محیطهای پرتنش، پرخطر یا بدون نظارت کافی
- عوامل روانشناختی: اختلال در کنترل تکانه و همدلی
- اختلالات عصبی-زیستی: تغییر در عملکرد بخشهایی از مغز مانند قشر پیشپیشانی و آمیگدالا
🔹 تأثیر بر زندگی روزمره
این اختلال معمولاً منجر به مشکلات جدی در روابط، شغل و قانون میشود. بسیاری از افراد مبتلا درگیر فعالیتهای غیرقانونی، سوءمصرف مواد، یا رفتارهای پرخطر میشوند. فقدان پشیمانی و ناتوانی در ایجاد روابط پایدار، منجر به انزوای اجتماعی یا تعارضات مکرر میگردد.
🔹 توصیههایی برای اطرافیان
- مرزهای مشخص و محکم در رابطه تعیین کنید
- از درگیر شدن در فعالیتهای پرخطر فرد اجتناب کنید
- در صورت لزوم، از حمایت قانونی یا روانی بهره بگیرید
- فرد را به درمان و مشاوره تشویق کنید، حتی اگر در ابتدا مقاومت کند
🔹 جمعبندی
اختلال شخصیت ضد اجتماعی یکی از جدیترین اختلالات شخصیتی است که با پیامدهای گسترده فردی و اجتماعی همراه است. تشخیص زودهنگام و مداخلات حمایتی میتوانند تا حدی اثرات منفی آن را کاهش دهند، اما نیاز به رویکرد طولانیمدت و چندجانبه وجود دارد.